Sierra de la Ventana
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
29 November 2012 | Argentinië, Sierra de la Ventana
Donderdagavond half 9 vertrokken we met z'n drieën (Elke, Els en ik) vanuit La Plata naar Sierra de la Ventana. Dit is de naam van een heuvel (voor ons berg) gebied in het zuid-oosten van de provincie Buenos Aires, en de naam van het dorpje waar wij zouden overnachten.
De busreis hadden we alleen een beetje onderschat. We reisden dus 's nachts en we hadden gehoopt dat we nog wel een beetje konden slapen, maar nee dus. Helaas was er te weinig ruimte om het jezelf genoeg comfortabel te maken om te kunnen slapen en we hadden ook nog een overstap om 3 uur 's nachts ergens in de middle of nowhere. Niemand vertelde ons trouwens wanneer we daar waren dus moesten we ook nog wakker blijven om te kijken of we ergens de naam van het dorpje konden zien waar we eruit moesten:P Maar uiteindelijk kwamen we toch echt om 7 uur 's ochtends in Sierra de la Ventana aan.
Het hostel lag helemaal aan de rand van het dorpje met uitzicht over de bergen en een veld met koeien, heel idyllisch!:P Nee het was echt supermooi! En we hadden het ook nog eens voor onszelf, omdat er geen andere mensen waren en de eigenaresse heel vaak weg was. Het was eigenlijk gewoon een klein huisje: veel hout, een keukentje waar we lekker zelf konden koken, computer met internet, gitaar, blokfluiten, wierook, hond enz. Echt een hele goeie plek om even uit te rusten van die drukke, vieze steden zoals La Plata en Buenos Aires.
Die vrijdag waren we nog te moe om iets bijzonders te gaan doen, dus hebben we de plaatselijke supermarkt opgezocht en zijn met een voorraad lekkers ergens in een weiland neergeploft. Zelfs nog een tijdje "geslapen" voordat we weer teruggingen naar ons huisje om een lekkere maaltijd klaar te maken en 's avonds kostuumdrama's te kijken:P
Zaterdag gingen we toch echt naar de bergen! Daar waren we uiteindelijk voor gekomen. Sierra de la Ventana is bekend om een zekere berg met een "ventana", oftewel raam, erin. Die kun je ook van beneden zien als een piepklein lichtpunt bovenin de bergen. Deze bergen maken deel uit van een park met ook nog een aantal andere routes die je kunt lopen. Maar je hebt dus ook een route die helemaal naar dat raam gaat, waardoor je een supermooi uitzicht hebt over de omgeving met alle uitgestrekte pampas en heuvels ertussenin..
Deze route was vandaag gesloten.
Best wel gemeen, net nu wij er waren, maar ja. Niks aan te doen. Dus zijn we maar de andere routen gaan lopen. Eén liep naar een aantal natuurlijk poelen waar je in kon zwemmen als je wilde, maar daar was het helaas iets te koud voor. De andere route heette, vertaald naar nederlands: Het Vergeten Keelgat (eigenlijk De Vergeten Keel, maar ik vind Het Vergeten Keelgat leuker klinken). Dit was een droge, rostachtige rivierbedding waar je doorheen kon klimmen totdat je bij een klein watervalletje kwam. Uiteindelijk waren deze routes ook heel mooi dus was het niet zo erg dat we niet naar het raam konden:)
De volgende dag besloten we om de buurt een beetje te gaan verkennen dus zijn we op pad gegaan met een paar bananen en een chocoladecake. Het weer zat helaas niet echt mee. Er hingen een aantal donkere wolken boven ons hoofd die steeds donkerder werden. Op een gegeven moment kwamen we bij een verlaten speeltuintje waar we even op de schommels gingen zitten. De schommels maakten van die piepende geluiden en, samen met de donkere lucht en het verlaten dorpje, was het volgens ons een perfecte beginscène voor een drama/griezel film! De rest van de dag zijn we daarom overal waar we kwamen op zoek gegaan naar plekken, mensen, gebeurtenissen en decorstukken die pasten in ons filmscript. Vooral het onweer dat aan het eind van de dag op ons hoofd neerkwam was een briljante wending in de film:) Het hele dorpje leende zich verbazend goed voor onze fantasie:) Aan het eind van de dag hoefden we alles alleen nog maar op te schrijven en we hadden een Hollywood film! Alleen hadden we daar weer net even geen zin in..
De volgende morgen zat het er alweer op en begonnen we om 8 uur 's ochtends aan onze reis terug naar La Plata waar we na een heleboel vertraging om ong. 21:00 uur aankwamen..
Nog maar 2,5 week school en dan gaan we op vakantie!
Chau!
De busreis hadden we alleen een beetje onderschat. We reisden dus 's nachts en we hadden gehoopt dat we nog wel een beetje konden slapen, maar nee dus. Helaas was er te weinig ruimte om het jezelf genoeg comfortabel te maken om te kunnen slapen en we hadden ook nog een overstap om 3 uur 's nachts ergens in de middle of nowhere. Niemand vertelde ons trouwens wanneer we daar waren dus moesten we ook nog wakker blijven om te kijken of we ergens de naam van het dorpje konden zien waar we eruit moesten:P Maar uiteindelijk kwamen we toch echt om 7 uur 's ochtends in Sierra de la Ventana aan.
Het hostel lag helemaal aan de rand van het dorpje met uitzicht over de bergen en een veld met koeien, heel idyllisch!:P Nee het was echt supermooi! En we hadden het ook nog eens voor onszelf, omdat er geen andere mensen waren en de eigenaresse heel vaak weg was. Het was eigenlijk gewoon een klein huisje: veel hout, een keukentje waar we lekker zelf konden koken, computer met internet, gitaar, blokfluiten, wierook, hond enz. Echt een hele goeie plek om even uit te rusten van die drukke, vieze steden zoals La Plata en Buenos Aires.
Die vrijdag waren we nog te moe om iets bijzonders te gaan doen, dus hebben we de plaatselijke supermarkt opgezocht en zijn met een voorraad lekkers ergens in een weiland neergeploft. Zelfs nog een tijdje "geslapen" voordat we weer teruggingen naar ons huisje om een lekkere maaltijd klaar te maken en 's avonds kostuumdrama's te kijken:P
Zaterdag gingen we toch echt naar de bergen! Daar waren we uiteindelijk voor gekomen. Sierra de la Ventana is bekend om een zekere berg met een "ventana", oftewel raam, erin. Die kun je ook van beneden zien als een piepklein lichtpunt bovenin de bergen. Deze bergen maken deel uit van een park met ook nog een aantal andere routes die je kunt lopen. Maar je hebt dus ook een route die helemaal naar dat raam gaat, waardoor je een supermooi uitzicht hebt over de omgeving met alle uitgestrekte pampas en heuvels ertussenin..
Deze route was vandaag gesloten.
Best wel gemeen, net nu wij er waren, maar ja. Niks aan te doen. Dus zijn we maar de andere routen gaan lopen. Eén liep naar een aantal natuurlijk poelen waar je in kon zwemmen als je wilde, maar daar was het helaas iets te koud voor. De andere route heette, vertaald naar nederlands: Het Vergeten Keelgat (eigenlijk De Vergeten Keel, maar ik vind Het Vergeten Keelgat leuker klinken). Dit was een droge, rostachtige rivierbedding waar je doorheen kon klimmen totdat je bij een klein watervalletje kwam. Uiteindelijk waren deze routes ook heel mooi dus was het niet zo erg dat we niet naar het raam konden:)
De volgende dag besloten we om de buurt een beetje te gaan verkennen dus zijn we op pad gegaan met een paar bananen en een chocoladecake. Het weer zat helaas niet echt mee. Er hingen een aantal donkere wolken boven ons hoofd die steeds donkerder werden. Op een gegeven moment kwamen we bij een verlaten speeltuintje waar we even op de schommels gingen zitten. De schommels maakten van die piepende geluiden en, samen met de donkere lucht en het verlaten dorpje, was het volgens ons een perfecte beginscène voor een drama/griezel film! De rest van de dag zijn we daarom overal waar we kwamen op zoek gegaan naar plekken, mensen, gebeurtenissen en decorstukken die pasten in ons filmscript. Vooral het onweer dat aan het eind van de dag op ons hoofd neerkwam was een briljante wending in de film:) Het hele dorpje leende zich verbazend goed voor onze fantasie:) Aan het eind van de dag hoefden we alles alleen nog maar op te schrijven en we hadden een Hollywood film! Alleen hadden we daar weer net even geen zin in..
De volgende morgen zat het er alweer op en begonnen we om 8 uur 's ochtends aan onze reis terug naar La Plata waar we na een heleboel vertraging om ong. 21:00 uur aankwamen..
Nog maar 2,5 week school en dan gaan we op vakantie!
Chau!
-
29 November 2012 - 07:01
Sarine:
San! Als ik dat geweten had, die overstap midden in de nacht, dan had ik geen oog dicht gedaan! Heel verstandig dat je dat nog niet verteld had, haha!
Maar verder beleef je wel veel, zo.
Leuk verhaal weer, vooral dat filmscript, wat niet gebruikt is:)
groetjes mam -
29 November 2012 - 14:29
Suze B:
Hoi Sanne! Leuk om zo al je belevenissen mee te volgen!
groetjes, Suze (B) -
29 November 2012 - 19:44
Hanneke:
Leuk dat je ook naar de bergen bent getrokken. Altijd leuk om toeristje te spelen :P.
Hebben ze daar ook niet van die wazige berggeiten en gnoe's enzo? Daar moet je ook maar voor oppassen als je in de bergen rondhuppelt met je hoofd in een horrorfilm... :P
-
29 November 2012 - 23:28
Sanne:
@hanneke: haha, nee het was nog niet hoog genoeg voor berggeiten en gnoe's helaas:P -
30 November 2012 - 16:04
Elise:
Zoo.. jullie beleven veel daar! Super dat je de tijd hebt om er lekker op uit te trekken. Daar zul je wel vaak aan terugdenken als je hier weer in de collegebanken zit;). Geniet ervan!! -
09 December 2012 - 01:14
Suze:
Hee!! Leuk joh, zo'n tocht met z'n 3-en. Nice, hostel voor jezelDf :p. De koeien daar zijn zeker heel anders(vies:) ) en zonder 'oorbellen'? En wat is nou een typische spaanse koeiennaam..?!
Wauw, lijkt me echt leuk zo'n tocht door een natuurpark! Geniet maar van die gezonde buitenlucht(op het 'platte land', uh ik bedoel het niet-stedelijke gebied daar)
groetjes suze c -
09 December 2012 - 03:13
Sanne:
@suze c: haha, ik heb de koeien helaas niet van dichtbij kunnen bewonderen maar ze zullen vast andere melk geven dan in NL:) over koeiennamen weet ik ook niet zoveel.. Maar de buitenlucht was idd heeerlijk! -
29 December 2012 - 11:30
Nynke:
Hey, beleef je niks meer? :p
Nog een paar daagjes! Geniet er nog ff van, en dan zien we je eindelijk weer!!!!!
Liefs, Nynke -
31 December 2012 - 15:31
Sanne:
@Nynke: ik beleef helaas zoveel dat ik geen tijd meer heb om een heel verhaal te schrijven:P Maar hopelijk zie je aan de foto's op facebook genoeg:) Heb zin om weer naar huis te gaan! -
01 Januari 2013 - 23:37
Selma:
Sann, met Nynke eens dat ik verhalen mis, maar dan verheug ik me op dat je de verhalen gewoon live vertelt binnenkort... gleder meg! Wanneer ben je weer in 't land? Fijne laatste daagjes nog! ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
